معنای هنر شیعی-ج1-ص33
هنرمند شهادتين شيعى را در شمسهاى هشت پر به خطِّ كوفى بنايى به زيبايى حك كرده است .[1]
3. كتيبههايى مشتمل بر كلام كوتاه پيامبر و حضرت على و ائمه شيعه: الحاق كلام كوتاه على علیه السلام در گچبرىهاى محراب اولجايتو ( 709ق ) درمسجد جامع اصفهان ( جامع عتيق، جامع كبير ) صرفنظر از نام دوازده امام شيعه كه در محراب آمده است، مسجد را در ارتباط با مذهب شيعه معرفى مىكند. در بسيارى مدارس از جمله مدرسه چهارباغ، بازمانده از دوره صفوى، حديث « ﴿أَنا مَدِيْنَةُ العِلمِ وَ عَلِىٌّ بابُها » ﴾ ديده مىشود كه به خطِّ ثلث نگارش شده است. تناسب يك مدرسه با درِ آن بسيار روشن است.
4. كتيبههايى كه نمايَشْ اللّه، محمد و على 8 هستند، و در بناهايى چون: گنبد سلطانيه، مسجد جامع قزوين، امامزاده كمال ضياءآباد دودانگه قزوين، ورودى اصلى آقسراى شهر سبز سمرقندى ( 799 ـ 781 ق )، مدرسه غياثيه خرگردخواف ( 845 ق )، مسجد ميرچخماق يزد ( 8 ق ) و مقبره خواجهعبداللّه انصارى در گازرگاه هرات ( 833 ـ 859 ق ) ديده مىشوند.
شاهرخ، سفارشدهنده بناى مقبره خواجه عبداللّه انصارى، مانند پدرش براى تزيين بناها، كتيبههاى معنادار شيعى را بهكار مىبرد.
در آثار اين دوره نام « على » بهطور مكرر قابل مشاهده است. بر