پایگاه تخصصی فقه هنر

معنای هنر شیعی-ج1-ص17

 وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّم »، بى‌هيچ ترديد معرف يك مسجد شيعه و حامل يك پيام شيعى است.

كتيبه‌هاى تكريم اهل بيت و نوادگان پيامبراكرم صلی ‎ الله ‎ علیه ‎ وآله، صلوات بر دوازده امام، نام چهارده معصوم همراهِ كُنيه ] پسنام [ آنان، ستايش دوازده امام، تجليل از امام رضا علیه ‎ السلام، دعاهايى از پيامبر اكرم صلی ‎ الله ‎ علیه ‎ وآله يا امام على و ساير امامان شيعه :، توسل به امام على علیه ‎ السلام در روز قيامت، همه از مضامين شيعى است.

3. جهان‌گرايى

هنر شيعى رويكرد جهان‌گرايانه دارد و نمودار سپهر ذوقى و عاطفى انديشه شيعه در طول تاريخ است. اين هنر براى ابراز علاقه به باورهاى دينى شكل گرفته است و باور به عناصر معنوى شيعه امرى فوق ملّيت بوده، در نتيجه همواره در معرض دامنه وسيع‌تعامل با خوشه‌هاى فرهنگى ديگر بوده است و با عناصر فارسى، تركى، هندى و عربى درآميخته است. اين هنر از حدِّ تقليد كوركورانه فراتر رفته است.

4. تاويل گرايى

تصويرسازى در مقام بيان آموزه‌هاى تشيع، تقديس خداى يگانه و اوليا و پيشوايان معصومين: و ترويج پيام تاريخى آنان است. و فهم آن‌ها به تأويل و تعبير نيازمند است، چون از زبان رمز استفاده شده و مضامين آن‌ها با روح معنوى شيعه درآميختگى دارد.