امام علی و علم و هنر-ج1-ص27

خدا بهتر از آنان را به من بدهد، و به جاي من شخص بدي را بر آنها مسلّط گرداند. [36] .

«کلمه «أود» يعني کجي و انحراف و «لدد» يعني دشمني و خصومت، و اين از فصيحترين کلمات است».)

آنگاه امام علي عليه السلام از خواب بيدار شد و مؤذّن به نزد او آمد و او را از وقت نماز آگاه ساخت.

امام براي نماز صبح به مسجد رفت که توطئه منافقان شکل رفت، و خورشيد ولايت در خون خود غلطيد.

ج- ابن هادي از عثمان بن صُهيب و او از پدرش روايت کرد که رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به علي عليه السلام فرمود:

مَنْ أشْقَي الاوَّلينَ

«شقي ترينِ اوّلين کيست؟

علي عليه السلام فرمود:

آنکه شتر صالح را پِي کرد.

پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم فرمود:

صَدَقْتَ فَمَنْ أشْقَي الاخِرين؟

«راست گفتي، شقي ترين آخرين کيست؟»

فرمود: نمي دانم.

پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم فرمود:

الَّذي يَضْرِبُکَ عَلَي هذِهِ

«کسي است که فرقِ سرِ تو را براي حق با شمسير مي زند»

و حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بسيار مي فرمود:

ما يَمْنَعُ أشْقاها أو: ما يَنْتَظِرُ أشْقاها أنْ يَخْضِبَ هذِهِ مِنْ دَمِ هذا

«چه چيزي شقي ترين آن قبيله را باز مي دارد يا چرا شقي ترين آن قبيله منتظر است از اينکه موهاي ريش مرا با خون سرم رنگين کند؟»

د- اِعْمَش از حبيب بن ابي ثابت و او از ثعلبه حِمّاني روايت کرده که او گفت:

از علي بن ابيطالب عليه السلام شنيدم که مي فرمود:

وَ الَّذي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَتَخْضَبَّنَ هذِهِ مِنْ دَمِ هذا

«سوگند به آنکه دانه را شکافت وجان را آفريد، اين ريش از خون سرم رنگين خواهد شد.»

مرادش سرش بود.

و بکر بن حماد تاهرتي در اين رابطه سروده است: [37] .

وَ هَزَّ عَلِيٌّ بِالْعَراقَيْنِ لِحْيَةً

مُصيبَتُها جَلَّتْ عَلَي کُلِّ مُسْلِمٍ

فَقالَ: سَيائيها حادِثٌ

وَ يَخْضِبُها أشْقَي الْبَرِيَّةِ بِالدَّمِ

فَباکَرَهُ بِالسَّيْفِ يَمينُهُ

لِشُؤْمِ قَطامٍ عِنْدَ ذاکَ ابْنُ مُلْجَمِ

فَيا ضَرْبِةً مِنْ خاسِرٍ ضَلَّ سَعْيُهُ

تِبِوِّأَ مِنْها مَقْعَداً في جَهَنَّمِ

فَفازَ أميرُالْمُؤمِنينَ بِحَظِّهِ

وَ إنْ طَرَقَتْ فيهِ الْخُطُوبُ بِمُعْظَمِ

ألا إنَّما الدُّنْيا بَلاءٌ وَ فِتْنَةٌ

حَلاوَتُها شيبَب بِصابٍ [38] وَ عَلْقَمِ