امام علی و علم و هنر-ج1-ص20

از علي بن ابيطالب عليه السلام شنيدم که مي گفت:

نمي خواهم حدّي بر احدي اقامه کنم که بميرد و من از آن در پيش خود اندوهگين شوم، مگر شرابخوار را، زيرا که رسول اللَّه صلي الله عليه وآله وسلم آن را سنّت گذارده است.

مَعْمَر از ابن طاووس و او از پدرش و او هم از عبداللَّه بن حَنْطَب روايت کرده است که:

پيامبر خدا صلي الله عليه وآله وسلم براي جماعتي از قبيله ثقيف، که به نزد او آمده بودند، فرمود:

لَاَبْعَثَنَّ رَجُلاً مِنّي

«يا اسلام مي آوريد و يا اينکه مردي از خود را به سوي شما مي فرستم».

و ادامه داد:

مِثْلَ نَفْسي فَلْيَضْرِبَنَّ أعْناقَکُم أوْ لَيَسْبينَّ ذِرارِيَّکُم

«مردي را گسيل مي کنم مانند خود که يا شما را گردن زند و يا فرزندان شما را اسير کند».

خليفه دوّم پس از شنيدن سخن رسول خدا عليه السلام به دوستانش مي گفت:

سوگند به پروردگار امارت را آرزو نکردم مگر در آن روز. و شروع کردم سينه جلو ببرم به اميد آنکه پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم بگويد: که آن مرد اين است.

امّا پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم رو به علي عليه السلام کرد و فرمود:

آن مرد اين است، خودش هست «هُوَ هذا، هُوَ هذا»

عمّار دُهني از ابي زبير و او از جابر روايت کرد که او گفت:

ما منافقين را جز از راه دشمني آنها با علي عليه السلام نمي شناختيم.

و يزيد ابي زياد روايت کرد از اسحاق بن کعب بن عُجْرَه و او از پدرش که او گفت:

رسول اللَّه صلي الله عليه وآله وسلم فرموده است:

عَلِيٌّ مُخشَو شِنٌ في ذاتِ اللَّه

«علي در ذات حق سخت گير و خشن است».

و از حُذيفه روايت شده است که پيامبر خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود:

اِنْ وَلُّو عَلِيّاً فَهادِياً مَهْدِيّاً

«اگر علي عليه السلام را ولايت دهند، پس او هادي و مهدي است».

مردي از حسن بصري درباره علي عليه السلام پرسيد.

پس او گفت: