هنر-ج1-ص99

درآيد تا چه حد مى توانيم در مقابل اشتباهات فيلم ايرانى گذشت كنيم تا فيلم
خارجى كمترى نمايش داده شود ؟

پاسخ : در اين سئوال تصور مى شود كه فرض بر اين بوده كه ما هر جا يك فيلم

ايرانى را كه از يك تكنيك مطلوب و در حد نصابى برخوردار نيست مى بينيم و يا
به قول شما تحمل مى كنيم حتما به ازاء آن يك فيلم خارجى خوب حاضر و آماده هست
كه اگر اين را تحمل نكرديم فورى آن فيلم خارجى خوب را خواهيم ديد . فرض سئوال
ظاهرا بر يك چنين وضعيتى است . من فكر مى كنم كه اينطور هم نيست كه ما هر
وقت با يك فيلم نه چندان خوب فارسى وقتمان را مى گذرانيم از يك فيلم خوب
خارجى خودمان را محروم كرده باشيم . اولا من به شما بگويم ما با فيلم خارجى خوب
مخالفتى نداريم ، هر چى فيلم خارجى خوب هست شما بياوريد اشكالى ندارد ، اما
فيلم خارجى خوب چقدر هست ؟([ خوب]( با معيارهاى شما و با معيارهاى انقلاب
چقدر داريد ؟ آن فيلمى كه توى آن بدآموزى نباشد و از نظر محتوى و تكنيك و عدم
تصادم با ارزشهاى اسلامى يك فيلمى باشد كه از نظر شما قابل قبول باشد ، چقدر در
اختيار شماست ؟ من مى گويم هر چقدر داريد بياوريد و مطرح كنيد و نشان بدهيد و
هيچ فيلم ايرانى را مانع آن قرار ندهيد ، اما بدانيد كه اگر همه فيلمهاى خوب
آنچنانى را بياوريد باز شما خلائى خواهيد داشت كه بايد آن خلاء را با فيلم
ايرانى پر كنيد . در مورد فيلم ايرانى من مى گويم ايده آل هايمان ، يعنى مطلوب
ايده آلهايمان را در حد بالاتر قرار بدهيم . اما با توجه به واقعيت هائى كه
وجود دارد توقعات كنونى را كم كنيم . يعنى فيلم ايرانى كه محتواى خوب و
مطلوبى دارد ولو تكنيك ضعيفى هم دارد ما اين را رد نكنيم . امروز مساله ى ما
اين است كه ما در سينما مى خواهيم محتواى فيلم ، پيام انقلاب را داشته باشد .
اين براى ما همانطور كه قبلا هم گفتيم اصل است ، درست است كه بايد جاذبه داشته
باشد شكى نيست و برگرديد جاذبه دارترين آنها را پيدا كنيد ، ولى براى ايجاد اين
جاذبه