پایگاه تخصصی فقه هنر

هنر-ج1-ص52

چيزى بيفتد ، روزنامه را دور مى اندازد . ( 1 )

بدون مجاهدت وقفه ناپذير شما شاعران ، آگاه و متعهد ، جبران خسارتهاى دوران

سلطه ى فرهنگى ميسر نخواهد شد و شعر انقلابى آن شكوفايى و جهش متناسب را نخواهد
يافت . بايد :

اولا – همه ى ظرفيت شعرى جامعه به كار بيفتد ، استعدادهاى جوشان شناخته و

تربيت شود و فعليت هاى فراموش شده و به دست غفلت يا تغافل سپرده شده در
صورت سلامت به صحنه بازگردانده و نواخته شود .

ثانيا – بايد شعر به فخامت و شيوايى لازم برسد و سخافت و سستى و خشكى مطلقا

ازآن زدوده شود .

ثالثا – در موضوعات و اهداف شعرى بيشتر به مسائل مهم كنونى جامعه و نيز به

معارف اسلامى كه مايه ى رسوخ پايه هاى نظام اسلامى ست ، پرداخته شود و شعر كاملا
در جهت هدفهاى انقلابى حركت كند .

رابعا – در زبان و تعبير و زيبايى آرايش ، و اگر لازم شود ، در شيوه و قالب ،

ابتكار و نوآورى شود . و بسى بايدها و كارهاى ديگر نيز هست كه كمال مطلوب
ارباب شعر اين زمان از آن بى نياز نيست . ( 2 )

استمرار و تداوم اين حركت دانشجويى ، نويدبخش آن است كه نهال شعر جوان

انقلاب ، در كار بالندگى و شكوفايى ست . . . در حقيقت شعر دوران انقلاب بايد
چاووش خوان قافله ى انقلاب باشد . ( 3 )


1 ) – گفتگو با اعضاى([ واحد فرهنگى روزنامه جمهورى اسلامى]( ، 26 / 11 / 1360

.

2 ) – پيام به([ كنگره ى شعر و ادب نهضت سوادآموزى خراسان]( ، 9 / 7 / 1364

.

3 ) – پيام به([ دومين كنگره ى شعر و ادب دانشجويان سراسر كشور]( ، 27 / 9 /

1364 .