هنر-ج1-ص52
چيزى بيفتد ، روزنامه را دور مى اندازد . ( 1 )
بدون مجاهدت وقفه ناپذير شما شاعران ، آگاه و متعهد ، جبران خسارتهاى دوران
سلطه ى فرهنگى ميسر نخواهد شد و شعر انقلابى آن شكوفايى و جهش متناسب را نخواهد
يافت . بايد :
اولا – همه ى ظرفيت شعرى جامعه به كار بيفتد ، استعدادهاى جوشان شناخته و
تربيت شود و فعليت هاى فراموش شده و به دست غفلت يا تغافل سپرده شده در
صورت سلامت به صحنه بازگردانده و نواخته شود .
ثانيا – بايد شعر به فخامت و شيوايى لازم برسد و سخافت و سستى و خشكى مطلقا
ازآن زدوده شود .
ثالثا – در موضوعات و اهداف شعرى بيشتر به مسائل مهم كنونى جامعه و نيز به
معارف اسلامى كه مايه ى رسوخ پايه هاى نظام اسلامى ست ، پرداخته شود و شعر كاملا
در جهت هدفهاى انقلابى حركت كند .
رابعا – در زبان و تعبير و زيبايى آرايش ، و اگر لازم شود ، در شيوه و قالب ،
ابتكار و نوآورى شود . و بسى بايدها و كارهاى ديگر نيز هست كه كمال مطلوب
ارباب شعر اين زمان از آن بى نياز نيست . ( 2 )
استمرار و تداوم اين حركت دانشجويى ، نويدبخش آن است كه نهال شعر جوان
انقلاب ، در كار بالندگى و شكوفايى ست . . . در حقيقت شعر دوران انقلاب بايد
چاووش خوان قافله ى انقلاب باشد . ( 3 )
1 ) – گفتگو با اعضاى([ واحد فرهنگى روزنامه جمهورى اسلامى]( ، 26 / 11 / 1360
.
2 ) – پيام به([ كنگره ى شعر و ادب نهضت سوادآموزى خراسان]( ، 9 / 7 / 1364
.
3 ) – پيام به([ دومين كنگره ى شعر و ادب دانشجويان سراسر كشور]( ، 27 / 9 /
1364 .