هنر-ج1-ص27

فقط شفابخش نبود ، كه كشنده بود . ( 1 )

. . .

يك نوع هم ايده هاى غيراسلامى و ضد اسلامى ست . مثل آنچه در اين چهل پنجاه سال
اخير داخل ادبيات ما شد ، كه بعضى ايده هاى ماركسيستى و بعضى ايده هاى ضداسلامى
و به فرهنگ غربى و تجدد غربى گرايش دارد ، مانند شعرهايى كه در سروده هاى
بعضى شعراى اوائل اين قرن مشاهده مى شود . اينان شعرهايى دارند ، كه در آنها
حرفى را مى خواهند بزنند . اما اين حرفها بهيچوجه رنگ و بوى اسلامى ندارد و گاهى
بطور واضح ضداسلامى هم هست . . . امروز هم هستند شعرايى كه همان خط را ادامه
مى دهند . . . پس شعرى كه مى خواست در دوره ى گذشته ايده اى ، هدفى را تعقيب
كند – اگر اسلامى بود ، از گرايشهاى انقلابى اسلام خالى و اگر غير اسلامى بود كه ،
تكليفش روشن بود : هيچكدام به درد انقلاب ما نمى خورد و شعر انقلاب ما نيست .
( 2 )