الگوهای رفتاری امام علی (ع) و علم و هنر-ج1-ص7
من هنگامى كه وحى بر پيامبر صلى اللّه عليه واله فرود مى آمد، ناله شيطان را شنيدم ، گفتم اى رسول خدا، اين ناله كيست ؟
گفت : شيطان است كه از پرستش خويش ماءيوس گرديد و فرمود:
((على ! تو آن چه را من مى شنوم ، مى شنوى ، و آن چه را كه من مى بينم ، مى بينى ، جز اينكه تو پيامبر نيستى ، بلكه وزير من بوده و به راه خير مى روى .)) (16)
آيا اين دسته از اظهارات معنوى امام كه ((فراسوى علم است )) را مى توان كشف كرد؟
و راز نهفته آن را شناخت ؟
مجموعه مباحثى كه در اين كتاب با نام ((امام على عليه السلام و علم و هنر)) تقديم عاشقان ولايت مى شود در سه دسته از معارف ياد شده قرار خواهد داشت كه راز علمى و فلسفى برخى از آنها كشف شده ، و برخى ديگر در حال كشف و بعضى غير قابل كشف مى باشد.
((به نام اوّل هنرمند آغازگر هستى ))
هنر براى خلق زيبائى ها است .
هنر رهنمود آفريدگار زيبا و پديدآورنده جمال و زيبائى است .
هرچه خوب و زيباست در اوست ، و از اوست ، و براى اوست .
خداى آفريننده ، زيباست و زيبائى ها را دوست دارد، و مى خواهد ما نيز زيبا باشيم و زيبا بگوئيم .
زيبا بنويسيم ،
و زيبا سخن گفته و زيبا بسرائيم .
با خُلق و خُوى زيبا ((حَسَن )) با ديگران برخورد كنيم و از هرگونه پليدى و بدى دور باشيم .
اوّل هنرمند و خالق هنرهاى زيبا، خداست .
هرچه آفريد و سامان داد خوب و زيبا و هدفدار و ارزشمند است .
هيچ كس نمى تواند ادّعا بكند كه چيزى نازيباست .
و نه يك بيولوژيست مى تواند در زيبائى پديده ها ترديد داشته باشد.
همه با علم و عقل و عرفان اعتراف دارند كه :
هرچه آفريده شده است ، زيبا و حكيمانه و هدفدار است .
و آنچه مى خواهيم و مى خواستيم وجود دارد.
و تمام خواسته ها و پرداخته هاى الهى حساب شده ، ظريف و زيبا و هنرمندانه است .
وقتى از نگرش زيبائى هاى طبيعت و نشانه ها در هستى بسراغ انسان مى آئيم و نيازمنديهاى انسان را بررسى مى كنيم مى بينيم كه :
پيامبران الهى را نيز كامل و بدون عيب ، و زيبا آفريده و انتخاب كرده است كه يكى از صفات پيامبران بى عيب و نقص بودن ، زيبا بودن است .
زيباترين انسان ها، مدل كامل انسانهاى زيبا در جسم و روح ، در صورت و معنا، پيامبران الهى مى باشند.
در امامت و امامان معصوم نيز اين اصل جاودانه است .
امام هم بايد بى عيب و نقص باشد.
يكى از صفات حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام نيز اين است كه زيبا و كامل باشد.
جسم و اندام امام على عليه السلام ، روح و روان امام ، همه مظهر زيبائى و جمال الهى است .
حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام قرآن كه مى خواند، هيچ صدائى و هيچ قارى قرآنى ياراى مقابله با او را نداشت ، وقتى صداى قرآن امام سجّاد عليه السلام به خيابان مى رسيد، مردم چنان مجذوب مى شدند كه صف طولانى در كوچه ايجاد مى شد.
زيبا مى خواندند.
زيبا بودند،
زيبا حرف مى زدند،
و شعرهاى زيبا مى سرودند،
و با خوشروئى و تواضع با مردم برخورد مى كردند.
وقتى از امام صادق عليه السلام پرسيدند:
چرا اسماعيل فرزند شما جانشين شما نيست ؟
حضرت فرمود:
امام بايد از هر نظر بى عيب و نقص باشد در حالى كه كف دست اسماعيل پُر شده است ،
يعنى كمال و زيبائى جسم و جان ولى اللّه ، و رهبر انسانها مورد توجّه است كه :
اللّهُ جَمِيلٌ وَ يُحِبُّ كُلَّ جَمال
(خدا زيباست و هر نوع زيبائى را دوست دارد.)
حال با توجّه به زيبائى ها و هفدارى سراسر هستى مى شود به هنر وزيبائى ها توجه كامل نداشت ؟