پایگاه تخصصی فقه هنر

هنرهای تصویری و تجسمی در نگاه شیخ انصاری-ج1-ص22

والبتّه اگر شيخ مى نويسد:

بل قد يقال بوجوب اتلافها فوراً، ولايبعد ان يثبت، لوجوب حسم مادّة الفساد38.)

چه بسا گفته مى شود كه بتها و صنمها و ابزار و شعائر شرك و كفر را بايد به سرعت و در اولين فرصت ازبين برد، بعيد نيست كه اين گفته قابل اثبات باشد، زيرا ازبين بردن ريشه و مادّه فساد واجب است.

فرض سخن شيخ آن جاست كه واقعاً فساد و انحرافى در كار باشد. مثل اين كه حفظ صليب و خريد و فروش آن، به صورت اشياى زينتى و مورد استفاده قرار گرفتن توسّط زنان و مردان مسلمان باعث ترويج كفر و تبليغ باطل شود. امّا اگر مجسمه اى مربوط به نسلها و ملّتهاى نابود شده است و جز اسمى از ايشان باقى نيست و پوچى باورها و انديشه هاى آنان بر همگان واضح است و احتمال كمترين انحراف نمى رود، اين صورت، موضوع فساد نيست، تا حكم حرمت بر آن مترتّب شود.