هنرهای تصویری و تجسمی در نگاه شیخ انصاری-ج1-ص11

سخن شيخ در نكته اخير، دو پهلوست، زيرا از يك سو به عدم جذّابيّت نيزارها و نهرها اشاره مى كند و مى خواهد اين عدم جذّابيّت و عدم شگفتى را دليل اباحه تصوير آنها معرّفى كند و از سوى ديگر، لسان ادلّه را مطرح مى سازد. اين كه در لسان روايات، سخن از پديده هاى شگفت و غير شگفت به ميان نيامده است، بلكه در آنها تصريح شده است كه تصوير غير جانداران مانعى ندارد. ولى آن گونه كه شيخ استدلال كرده، چنين به نظر مى آيد كه در متن اين ادلّه شگفت بودن و شگفت نبودن مخلوقات خدا، از جمله ملاكهاى حرمت تصوير و يا مباح بودن تصوير آنها معرّفى شده است!

علاوه براين، سخن شيخ، خود، شگفت انگيز است كه اظهار داشته:

(نيزارها و كوهها و نهرها، فاقد جذّابيّت و شگفتى است!).