پژوهشی در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری-ج1-ص110

انشاست; از اين رو بايد آيه را به صورت طلب وانشا معنا كرد و گفت: مؤمنان بايد كريمانه از لغو غنا روى بگردانند و بگذرند.

ذيل آيه يادشده روايات فراوانى آمده است كه همگى آنان بر حرمت غنا دلالت دارد. اكنون از آن روايات تنها يك روايت را كه مى توان به سند آن اعتماد كرد، نقل مى كنيم:

عدّة من أصحابنا عن سهل بن زياد، عن سعيد بن جناح، عن حمّاد، عن أيّوب الخراز، قال: نزلنا فأتينا أباعبداللّه(عليه السلام) فقال لنا: أين نزلتم؟»، فقلنا: على فلان صاحب القيان. فقال: كونوا كراما. فواللّه ما علمنا ما أراد به وظننا أنه يقول: تفضلوا عليه. فعدنا أليه فقلنا إنا لا ندرى ما أردت بقولك «كونوا كراماً». فقال: أما سمعتم قول اللّه عزّوجلّ فى كتابه: «وَ إِذَا مَرُّواْ بِاللَّغْوِ مَرُّواْ كِرَامًا»:(1) ايّوب خراز مى گويد: پس از آنكه من و همراهانم (به مدينه) وارد شديم به خدمت امام صادق(عليه السلام)رسيديم، آن حضرت به ما گفت: بر چه كسى وارد شديد؟ گفتيم: بر فلانى صاحب كنيزان. پس آن حضرت گفت: با كرامت باشيد. به خدا قسم، مراد او را نفهميديم و گمان كرديم مى گويد: به وى تفضّل كنيد; از اين رو به سويش برگشتيم و گفتيم نمى دانيم كه مرادت از جمله «با كرامت باشيد» چيست. پس آن حضرت فرمود: آيا نشنيده اى گفته خدا را در قرآن كه فرموده است: «هرگاه بر لغو مرور كرديد با كرامت از آن بگذريد».

امام(عليه السلام) در اين روايت، ايوب خراز را از نزديك شدن به محافل و مكان هايى