پژوهشی در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری-ج1-ص87

بسيارى از مفسّران و فقيهان آيه را بر خود غنا منطبق كرده اند.

گاهى جمله اى به صورت خبرى صادر مى شود ولى در مقام انشاست; يعنى حكمى دستورى از آن استفاده مى شود. جمله «وَ الَّذِينَ لاَ يَشْهَدُونَ الزُّورَ» نيز جمله خبرى در مقام انشاست و معناى آيه چنين مى شود: مؤمنان نبايد در محافل و مجالس غنا شركت كنند.

4. روايات ذيل آيه

همچنين مى توان از رواياتى كه ذيل آيه يادشده آمده است، بر حرمت غنا استدلال كرد:

الف) «عن أبى على الأشعرى، عن محمّد بن عبدالجبار، عن صفوان، عن أبى أيوب الخراز، عن محمّد بن مسلم، عن أبى الصباح، عن أبى عبداللّه(عليه السلام)فى قوله عزّوجلّ: «والَّذينَ لايشهدون الزور». قال: هو الغناء…»:(1) امام صادق(عليه السلام)در تفسير آيه شريفه «الَّذينَ لا يَشهَدونَ الزّورَ» فرموده است: زور همان غناست.

هرچند در اين روايت زور به غنا تفسير شده است، ولى در حقيقت امام صادق(عليه السلام)زور را بر غنا منطبق فرموده است، يعنى چون زور حرام است، غنا نيز كه يكى از مصاديق آن است، حرام خواهد بود.

همچنين از آنجا كه امام(عليه السلام)غنا را بر زور منطبق دانسته است، روشن مى شود كه زور تنها شامل كلامى نمى شود كه مدلول باطل داشته باشد، بلكه شامل كلامى كه كيفيّت آن باطل باشد، مانند غنا نيز مى شود، از اين رو حرمت غنا نه تنها