پژوهشی در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری-ج1-ص16

صدايى كه از نظم و ترتيب تعريف شده در علم موسيقى برخوردار باشد، عنوان موسيقى بر آن صدق مى كند; اعم از آنكه صداى انسان باشد يا هر موجود ديگرى. با ابزار و آلات ويژه موسيقى همراه باشد يا نباشد.

با توجّه به تفاوت مفهوم و مصداق غنا با مفهوم و مصداق موسيقى، لازم است هر يك از آن دو به طور جداگانه مورد تحقيق قرار گيرند; چنان كه در اين نوشته تنها مفهوم و حكم غنا مورد بررسى قرار گرفته است.

على رغم آنكه غنا مورد ابتلاى عموم است، بايد اعتراف كرد كه از موضوعات پيچيده و دشوار است و در فقه، اختلاف نظرهاى فراوانى را در پى آورده است.

تعريف هاى گوناگون و فروع پردامنه اى كه در فقه شيعه و سنّى براى غنا آمده است، گواه دشوارى و پيچيدگى شناخت موضوع غنا و احكام آن است.

روش ما در اين كتاب، روشى تحليلى و استدلالى است; ازاين رو پس از بررسى تعريف هاى مربوط به غنا به ارائه تعريفى جامع پرداخته و تشريح روش تكليف گذارى قرآن با هدف استخراج حكم غنا از آن مورد توجّه قرار گرفته است و براى استنباط نظر اهل بيت(عليهم السلام) كه از پيچيده ترين محورهاى فقه الغناء است، تمام روايات تفسيرى مربوط به غنا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.

همچنين در فقه اسلامى بحثى تحت عنوان حرمت ذاتى غنا مطرح است. اين عنوان از موضوعات پردامنه در فقه معاصر است. در پايان اين نوشته، در فصلى مستقل موضوع حرمت ذاتى غنا مورد بررسى قرار گرفته، سعى بر آن بوده است تا شيوه اى جديد در بررسى آن ارائه شود.

در اين تحقيق با هدف بررسى موارد يادشده چهار فصل گشوده شده است; در فصل نخست، به موضوع شناسى غنا پرداخته شده، براى تبيين مفهوم غنا، افزون بر تشريح تفاوت آن با موسيقى، همه تعاريفى كه براى غنا آمده است، مورد مطالعه قرار گرفته است; ولى به دليل عدم تفاوت بيشتر آنان با يكديگر، تنها تعريف هايى